Van de Canadese wildernis naar Aquacamping De Rakken

Het verhaal van Axl Cozijnsen

Wie Axl Cozijnsen ontmoet bij Aquacamping De Rakken, zou niet direct vermoeden dat hij jarenlang tussen beren en coyotes werkte aan de andere kant van de oceaan. Toch bracht een avontuurlijke reis hem van Almere en Canada naar uiteindelijk Woudsend. Daar vond hij niet alleen rust en ruimte, maar ook een nieuwe thuisbasis voor zijn gezin én zijn werk. Axl vertelt over zijn bijzondere reis, zijn liefde voor techniek en wat hij het mooiste vindt aan zijn werk op De Rakken.

Axl, je hebt in Canada gewoond. Hoe is dat avontuur begonnen?

“Negen jaar geleden zat ik een beetje vast. Ik had een opleiding theatertechniek afgerond en werkte ook in die richting, maar het voelde niet als mijn roeping. Toen zei mijn beste vriend: “Ik ga naar Canada. Ga je mee?” Nou, dat leek me wel wat. Een halfjaartje op avontuur… Maar ja, toen ik daar eenmaal was, wilde ik niet meer weg. Het land, de natuur, de mensen, ik was verkocht. Vier keer bijna het land uitgezet trouwens, want de papierwinkel daar is niet mals. Maar uiteindelijk is het goedgekomen.”

Het leven in Canada

Wat deed je daar precies? Werk, studie, avontuur?

“In het begin was het echt avontuur. Ik had niet per se een plan, behalve daar zijn en het ervaren. Maar op een gegeven moment ging mijn vriend terug. Hij had visumproblemen en ik kon blijven. Via mijn oude werk leerde ik namelijk mijn vrouw kennen, dus dat hielp ook qua verblijfsvergunning. Uiteindelijk ben ik zes jaar lang werkzaam geweest bij een organisatie die je een beetje kunt vergelijken met Stichting AAP. We vingen wilde dieren op: beren, wasberen, coyotes. Ik was vooral bezig met het bouwen van dierenverblijven, grote houten constructies, cement storten, van alles. Echt met de handen werken. Daar heb ik zóveel geleerd.”

Wat deed je dan besluiten terug te keren naar Nederland?

“Canada is prachtig. Echt. Bergen, oceaan, bossen, je kunt driekwartier rijden en je zit in totaal andere werelden. Maar ik miste iets. De Nederlandse gezelligheid. De openheid van mensen, dat directe, het dorpse. En voor onze dochter Emma wilden we een fijne basisschool. Uiteindelijk was het een optelsom. Niet omdat Canada niet goed was, maar omdat Nederland op dat moment beter voelde.”

Van Canada naar Woudsend

Hoe ben je bij Aquacamping De Rakken terechtgekomen?

“Die vacature kwam eigenlijk op precies het juiste moment voorbij. Ik had ’m jaren eerder ook al eens gezien, maar toen was ik er nog niet klaar voor. Nu dacht ik: waarom niet? Gewoon proberen. Ik verwachtte er niks van en dacht echt: ze gaan me toch niet kiezen. Na een paar Zoom-gesprekken met Otto (directeur De Rakken) bleek het van beide kanten goed te voelen. En toen was het ineens: “Kun je 1 april beginnen?” Het was toen nog februari. Dus hup, alles opgezegd, huis leeg, spullen verkocht. Mijn vrouw bleef nog even achter vanwege haar werk, maar Emma en ik zijn vast gegaan. Zij kon gelijk naar school, dat was ook belangrijk voor de taal.”

Woudsend is best een contrast met Canada. Hoe bevalt het hier?

“Héérlijk. Serieus, ik mis Canada geen seconde. De rust, de ruimte, de mensen die gewoon groeten als je langsfietst. ‘Goeie!’ ‘Hoi!’ Dat soort kleine dingen maken het verschil. Hier op De Rakken is het ook gewoon gezellig. Leuke collega’s, elke dag andere gasten. En dat dorpse gevoel waar ik het over had? Dat heb je hier dus echt.”

Wat was je eerste indruk van Woudsend? En van De Rakken?

“Mijn eerste indruk van Woudsend was eigenlijk al goed voordat ik hier kwam wonen. Mijn ouders hadden hier in de jaren ’80 al een band mee, ze zeilden hier vaak. Toen ik zelf “op vakantie” kwam, een maandje hier in het dorp, leerde ik de plek en de mensen kennen. Dat voelde meteen goed. Via hen kende ik De Rakken ook al een beetje, dus toen ik er echt ging werken, voelde het niet helemaal als nieuw. De drukte, de anonimiteit van Canada mis ik helemaal niet.”

Zie je overeenkomsten tussen de natuur of de mensen hier en in Canada?

“Eigenlijk niet echt. Canada is zó groot en de mensen daar zijn heel anders, ook per regio. Hier is het allemaal wat kleiner, knusser. Maar wat ik wél vergelijkbaar vind: je moet het echt zelf maken. In Canada bouwde ik mijn netwerk vanaf nul op. Hier eigenlijk ook. Als je de tijd neemt en jezelf open opstelt, kom je overal.”

Geen dag is hetzelfde op De Rakken

Wat doe je precies bij Aquacamping De Rakken?

“Ik ben aangenomen als technicus. Mijn collega Tjeerd doet het groen, ik doe de techniek: van lampen vervangen tot lekkende kranen, kleine verbouwingen of dingen in de chalets. Maar ik ben ook getraind om op de receptie te staan. Als het druk is in het weekend of doordeweeks extra hulp nodig is, spring ik bij. Dat maakt het werk ook zo afwisselend én gezellig.”

Wat vind je het leukste aan je werk hier?

“De afwisseling, sowieso. Geen dag is hetzelfde. En het contact met mensen. Je hebt gasten uit allerlei landen. Die dynamiek is echt leuk. Het ene moment ben ik iets aan het repareren, het volgende moment sta ik iemand in het Engels uit te leggen waar ze het beste hun boot kunnen aanleggen. Ik houd daarvan.”

Een echte aanpakker

Is er iets wat je meebrengt uit Canada, qua werkmentaliteit of ideeën, dat je hier inzet?

“Ja, behoorlijk wat eigenlijk. Toen ik naar Canada ging, kon ik net een lampje ophangen. Nu bouw ik daken, muren, leidingen… Ik heb daar zóveel geleerd. En ook qua werkmentaliteit: in Canada willen ze graag Nederlanders en Duitsers aannemen. Die werken gewoon harder en zijn nauwkeuriger, dat was echt iets wat mijn oude baas letterlijk zei. Dat neem ik zeker mee naar hier. Ik ben technisch veel handiger geworden en pak dingen gewoon aan.”

Hoe ziet een gemiddelde werkdag er voor jou uit in het hoogseizoen?

“We starten om negen uur met een kop koffie en alle collega’s. Dan bekijken we wat er moet gebeuren. We hebben een boekje met meldingen voor techniek en groen, dingen die kapot zijn of moeten gebeuren. Als ik niets op de planning heb, kijk ik wat ik zelf op kan pakken. Van stroomstoringen oplossen tot kabelgoten graven voor nieuwe internetlijnen, of bootjes netjes in de haven leggen. Soms moet ik de receptie draaien of Tjeerd helpen met het groen. Voor ik het weet is het vijf uur."

"Vooral in het hoogseizoen is het heerlijk om door de haven te lopen, gasten te helpen, of even een praatje te maken. Dan voel je echt wat voor mooie plek dit is.”